achtergrond De laatste decennia wordt er steeds meer onderzoek gedaan naar de mogelijkheden tot (re)integratie van mensen met ernstige en langdurige psychiatrische beperkingen in de samenleving. Een samenvattende term om deze inspanningen aan te duiden is 'rehabilitatie'. Rehabilitatie is een praktisch, nog niet eenduidig gedefinieerd begrip.
doel Het inventariseren van typen rehabilitatie-effectonderzoek en het geven van een beschouwing over de sterke en zwakke punten van de huidige onderzoeksliteratuur.
methode Literatuuronderzoek, waarbij de overzichtsartikelen zijn verkregen met behulp van PsycLit en Medline (1997 tot 2000) en andere publicaties vooral via kruisreferenties.
resultaten Er bestaat effectonderzoek op het gebied van de humanisering van het zorgaanbod, de doeltreffendheid van bepaalde programma's en socialevaardigheidstraining. Over andere interventies op individueel niveau, zoals hulpbronverbetering en bemiddeling, bestaat weinig gecontroleerd onderzoek. De thema's herstel, empowerment en hulp van lotgenoten ontbreken grotendeels in de bestaande onderzoeksliteratuur. Er zijn aanzetten te vinden tot nieuwe ontwikkelingen op dit gebied. conclusie Patiënten worden in rehabilitatie-effectonderzoek beschouwd als ontvanger of consument van zorg. Vanuit een rehabilitatieparadigma zijn patiënten actieve partners in de zorg die significant bijdragen aan de effecten van hun rehabilitatieproces. Dit komt in de onderzoeksliteratuur nog weinig tot uiting.